अश्याच कधीश्या सांजवेळी
कुठुन अलगद वारा येतो….
जुन्या घराच्या उंबरठ्यावर
मोरपिस एखादं सोडुन जातो…
मनास तेजाळणारे ते
निळसर हिरवे गर्द रंग
जणू प्रतीबिंबच आहे
तुझ्या-माझ्या नात्याच्या अस्तित्वाचं
प्रतीबिंब असं….जे..
सोबतीला कधी आठवणी..
तर कधी मागे फक्त भास…..ठेवुन जातं…
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment