हे रान सावळे

श्रावणवेड्या गोकुळात या
घुमु लागला पावा हरीचा
सुर मिसळला हळवा, मंजुळ
अस्मानाच्या संथ सरीचा

कोसळते जसे स्वर नभातुन
थेंब येती तसेच सरसर
ओलसर काळ्या मेघाना त्या
साद देतो जणू हा मुरलीधर

गंध दाटला, रंग गोठला
तृष्णा ही आली स्वरात
स्पर्श जाहला, हर्ष वाहीला
आज राधाही होती भरात

उसळते झाले सुर कोवळे,
अन, यमुनेलाही पान्हा फ़ुटला?
उमगेना तव राधेलाही
गुंजनात या कान्हा कूठला?

हा हरीच स्वर अन, हरीच सुर
हरीच सर अन, हरीच पुर
हरीगीताचे हे मृगजळ सारे
हे रान सावळे, सावळेच वारे